راز دل

 

شب زنده دار عشقم و مستم زصهبای سحر 

هرشب به عشقت می زنم جامی زمینای سحر 

گل کرد باغ ذوق من دیدم چودر دشت فلک 

هراختری چون غنچه ای در باغ زیبای سحر 

تا اژدهای نفس را کردم عصای راه حق 

شدسینه ام موسی صفت روشن زسینای سحر 

از درزی گردون دلا آموز رسم نوشدن 

پیراهن نو میکندچون شب به بالای سحر 

داری اگر پیغام حق بی پرده در عالم بخوان 

گل نغمه روشن گری بشنو ز آوای سحر 

جام صبوحی نوش کن یارا زجام صبحدم 

خورشید باشد عاشق پیمانه پیمای سحر 

---

 

ای دل ای دل ای دل ای دل 

نقش دنیا بکو هر دم تو ول  

خموشن چراغ راه زندگانی 

بی سو ن شمع هر بزم ومحفل 

ای دل ای دل ای دل ای دل  

نگو خموشین بی تو مشکل 

شو تارن قسمت و سهم تو 

روز روشنن نقشی بیدل 

مه خسته اه ای تکرار وتکرارم 

درگیر ای خزون بی بهارم 

یلدان هرشوم وتاریکین رفیق  

انا الحق نگفته مرید سربدارم 

نگو که فردان عاقبت نصیب 

نگو که مونده هنو یک مجیب 

اجابت به غربت تهناکین وبس  

خوابن پایان ای فراز ونشیب 

ای دل ای دل ای دل ای دل 

نقش دنیا بکو هردم تو ول 

شو تارن قسمت وسهم تو 

و روز روشنن نقشی بیدل  

---

  

نه عطر گیچ یاسمن 

نه کوچه باغی 

نه عشق شاعرانه ای ؛

                                 هیچ. 

تمام یادواره کودکیم 

بر بارقافله کولیان به یغما رفت 

شهر غبار آلوده من! 

طلوع تا غروب تورا نوشیده ام 

دیگر اندک جرعه ای در پیاله ات  

                                               نمانده است. 

چه برهوت شده ای شهر من! 

ودر برهوت هیچ گلی نمی روید.  

---

 

به رنگ نامه ای ننوشته  

پیغومی نفرستاده 

و کتابی نخونده ای 

به شوق خاوی ابدی 

به ویرونه ای  

بیابونی 

امونی 

تو هیچ نادونی 

تو تهناک امونی 

تو اه غم و ناله 

یه معجونی. 

ای  

    نگاه تو کویان ؟

اینجان ؟ 

اونجان ؟

         کویان؟ 

اینجا  

همیشه بی صدان  

اونجا  

محو یک نگان 

کویان 

اونجا که: 

خونه خدان....... 

ای شبیه یک گپ شو  

ای ناگفته ترین سخن 

ای بی هواترین جا 

ای خونه آرزوون خیالی 

اینجا  

نه جایی ن که 

بشکفد گلی  

اینجا  

همیشه بی صدان 

خونه خدا 

               کویان؟